تو دیگران را فقط از بیرون می‌توانی ببینی.
تو ظاهر دیگران را می‌شناسی و آنان بیرون خودشان را بسیار زیبا جلوه می‌دهند.
ظاهر انسان‌ها ویترین نمایشگاه است و بسیار فریبنده.
و سپس بیرون دیگران را با درون خودت مقایسه میکنی. در درون می‌دانی که خوشحال نیستی. در درون فکر میکنی که چیزی نیستی و بی‌ارزش هستی.
پس تو هم به سبب حسادت شروع میکنی به ساختگی بودن، شروع میکنی به تظاهر کردن.
به چیزهایی تظاهر میکنی که نداری.
بیشتر و بیشتر مصنوعی می‌شوی،
از دیگران تقلید میکنی.
میخندی اما قلبت ابداً نمی‌خندد، شاید مشغول گریه و زاری باشد!
انسان حسود در جهنم زندگی می‌کند.
مقایسه کردن را دور بینداز
و حسادت از بین خواهد رفت،
و ساختگی بودن از بین خواهد رفت.
ولی فقط وقتی می‌توانی آن را بیندازی که شروع کنی به رشد دادن گنجینه‌ی درون خودت.
راه دیگری وجود ندارد.
رشد کن، فردی هرچه اصیل‌تر شو.
خودت را دوست بدار و به خودت، همانگونه که خداوند خلق کرده، احترام بگذار و آنگاه درهای بهشت برایت گشوده خواهند شد.
#اوشو
درباره این سایت